Hayatıma hoş geldin:)

Yalnızlık şarabı

"Bilmem ki kim veriyor bu yalnızlık şarabını bana.

Kimi gece sokaklarda dolaşırken elimde buluveriyorum şişesini. Öyle, tutuşturuvermişler elime gene, tıpasını açıp bir yudum alıyorum ondan; yahu kim veriyor gece zamanı elime şu yalnızlık şarabını?. Bu şarap bana yaramıyor, dokunuyor, hasta ediyor beni diyorum.

Gece zamanı nereden buluyorum ben bu şişeyi, bu şaraptan neden içiyorum bilmiyorum. 

Alın elimden şu şişeyi arkadaşlar! Elimden alın da, başka bir yere koyun şu yalnızlık şarabının şişesini.

Tuttu beni, hasta oldum, ağlıyorum.

Alın bunu elimden arkadaşlar. İçirmeyin bana yalnızlık şarabını..."

Ayışığı Sofrası - Nazlı Eray

Madem ateşin var ne duruyorsun karanlıkta

'Ey kara mezarlık Karacaahmet sana gelmiyorum işte...Yorgo'nun Meyhanesine gidiyorum. Daha çok beklersin...'

Işıklar içinde uyu büyük usta...Müşfik Kenter'in anısına...

Bizden kaçırdığınız eserleri geri vermeyin!

Hürriyet yazarlarından Melis Alphan'ın bugün köşesinde böyle bir başlık vardı. Okumuşsunuzdur gazetelerde, son zamanlarda bir moda çıktı Türkiye'den yurt dışına kaçırılan eserlerin istenmesi. Bu yeni bir şey değil her zaman yapılıyor. Ülkemizden yurt dışına çeşitli yollarla tarihi eserlerimiz kaçırılıyor ve biz istiyoruz. Tekrar kaçırılıyor, tekrar istiyoruz. Sonu gelmez diziler gibi. Son zamanlarda bu haberler gazetelerde boy boy yer almaya başladı. Şurdan şunu istedik, burdan bunu istedik diye. Kültür Bakanlığı iş başında, iz üstünde olduğunu göstermeye çalışıyor. Biz çalışıyoruz eserlerimizi geri istiyoruz. (da o eserler kaçırılırken neredesiniz acaba?)

Bende basında çıkan haberleri bir kaç kez  facebook'ta 'gittikleri ülkelerde kalsınlar, oralardaki müzeler bizim eserlerimize daha çok değer veriyor. Bizde çanak çömlek muamelesi gören arkeolojik eserlerimiz oralarda dünya mirası gözüyle bizden daha iyi korunuyor' diye paylaşmıştım. 

Kimi arkadaşlarım bu fikrime katılmış, kimiyse hem arkeoloji eğitimi aldın hemde böyle yazıyorsun diye beni eleştiri yağmuruna tutmuştu. Bende onlara tv programlarına konu olan müzelerin bodrumlarında çürütülen eserlerimizden, geçen yıllarda gazetelerde haber olan, plastik oyuncak kalıbı olarak Atatürk Havalimanından yurt dışına çıkarılan 1.5 tonluk lahitten ve benzeri olaylardan bahsetmiştim. Bilmem anladılar mı ama kim ne derse desin ben yurt dışına çıkarılan eserlerin Türkiye'ye getirilmesini istemeyenlerdenim. Evet bizim topraklarımızdan çıkan paha biçilmez eserlerimize yabancılar bizden çok daha fazla sahip çıkıyor ve en önemlisi dünya mirası gözüyle koruyorlar. 

Melis Alphan'da bu günkü Hürriyet'teki köşesinde bu konuyu kaleme almıştı. Yurtdışına kaçırılan eserlerimizle, arkeolojiyle ilgilenenlere...Bizden kaçırdığınız eserleri geri vermeyin...

Haberi okumak için linki tıklayınız...

LÖSEV Gönüllüsü Olmak Bir Ayrıcalıktır...

Büyük LÖSEV Ailesi, lösemili&kanserli çocuk ve ailelerin bu zorlu mücadelede yalnız olmadıklarını göstermek için sevgi ve azimle çalışan bir vakıftır. LÖSEV kurulduğu 1998 yılından bugüne dek faaliyetlerini duyarlı kişi ve kuruluşların destekleri ve binlerce GÖNÜLLÜSÜ’nün katkılarıyla gerçekleştirmiş; Türk halkının konu hakkında daha bilinçli ve duyarlı olmasıyla beraber tedavide %91'lere çıkardığı başarısını %100’e çıkartmayı hedeflemiştir.

LÖSEV'e gönlünü veren gönüllüler LÖSEV’in her etkinliğinde aktif rol almakta, vakıf çalışmalarına aktif katılım göstererek çocukları hayata bağlamaktadırlar.

Yüreğinde paylaşım ve sevgiye yer olan herkesi Lösev gönüllüsü olmaya davet ediyoruz.

Lösev gönüllüsü olabilmek için aşağıdaki formu doldurmanız yeterli: http://bit.ly/losevgonullusu
Lösev’i Facebook’ta takip etmek için: www.facebook.com/losev0660
Lösev’i Twitter’da da @losev1998 hesabından takip edebilir, #LosevHayatVerir hashtag’i ile  paylaşımlarınızla destekleyebilirsiniz.

Bir bumads sosyal sorumluluk içeriğidir.