Atilla Birkiye'den...
Yüzünüzdeki gizemin ardına dokunmak
olanaklı mı?
Kötü bir rüya, yalnızlık
Yarım kalmış kitapları bitirdim
Tozlanmışlardı
Bir trompet eşliğinde
Gizeminin ardına düştüm
Cazın ritmi yüzünü belleğimden silemedi.
Arkamı döndüğümde, sır olup yitivermiştin
Kapının önü bir cumartesi gecesi yalnızlığı
Kapının önünü bir lamba aydınlatıyor
Kapının önünde yalnızca ayak izlerin
Kapının önündeki söylenmemiş bir çift söz
Gecenin karanlığı yüzünü belleğimden
silemedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder